ترکیب در این جا یعنی یک کلمه مرکب که از دو تکواژ آزاد یا مستقل ساخته شده است : کاروان سرا ( کاروان + سرا ) ، کتاب خانه ( کتاب + خانه ) دلبر ( دل + بر ) و....
گاهی اوقات رابطه بین دو تکواژ بر اساس تشبیه است بدون نقش نمای اضافه ؛ مثل : ماه چهر ( کسی که چهره اش مثل ماه است )گل اندام ( کسی که اندامش مثل گل است ) پری چهر، گل رخ و... . بنابر این اگر دربیتی یا جمله‌‌‌ای چنین ترکیباتی به کار رفت ، باید آن‌ها را به عنوان آرایه تشبیه در نظر بگیریم .مثال از استاد شهریار :
نوشداروی وبعد از مرگ سهراب آمدی / سنگدل این پیشتر می‌خواستی حالا چرا
سنگدل یعنی کسی که دلش مثل سنگ است ( تشبیه )
حضرت سعدی :
به زیور‌ها بیارایند وقتی خوب رویان را / تو سیمین تن چنان خوبی که زیور‌ها بیارایی
سیمین تن ( کسی که تنش در سفیدی مثل سیم یا نقره است )
عصرتان به نیکی وشادی .حسن دهقان